سروده یک شاعر ترک در رثای سردار دل ها شهید حاج قاسم سلیمانی

اخگر فروزان

پرتو از،مهر فروزان به جهان بود که رفت         تیر از، آیت ایمان   به  کمان بود   که رفت

باده ی صافی غیرت به کف از، ساقی   بود        صفدر سینه ی  دیوان و،  ددان بود که رفت

لشگر ظلمت   از این تیز  رو  نور ،  جَبان        نِشتر و خنجر بُرّان   به بدان  بود   که رفت

لانه  گسترد  اگر شب پره  در ملک   سلام       اخگری بود فروزان ، فوران بود  که  رفت

هر کجا  غیرت از او عاریتِ  مایه   گرفت       فاتح ذروه شد اینسان ، سیلان بود  که  رفت

هم ردا پوش   ره    مکتب   اخلاص و وفا       هم یل بیشه ی  شیرانِ ژیان   بود  که  رفت

نکته  آموز     کلاس  ادب   از  سقا     بود       سینه چاک دل طوفان به کران   بود که رفت

ما سرِ     واو    ولی     گئده  نمودیم  ولی         او به  قربانگه  او جان به عنان بود  که رفت

برگ  تاریخ پر از لاله ی پر پر  شده   بود         او ولی شه رگ گلگون کفنان  بود  که رفت

ملک شامات چو شد معرکه ی خونخواران       هم ز او شد نگران ، بار گران  بود که رفت

باد  یا  زلزله  یا سیل  و  یا     طوفان بود       چشمه سار از دل  ایمان ،غلیان بود که رفت

کار کس نیست نظافت بجز آن اسوه  که  او        خار در دیده ی پیمان شکنان  بود   که  رفت

اردیبهشت ماه

در وصف سردار دلها

نظافت 1400

انتهای پیام/