آسیب به محیط زیست با شکار غیر قانونی | هوشیاری عوامل محیط زیست جان پرندگان را نجات داد

پایگاه خبری تحلیلی پیشنهاد ویژه :

محمدرضا سلامی ریک با اعلام این خبر اظهار کرد: حسب‌ گزارشات واصله و با هوشیاری ماموران یگان حفاظت محیط‌زیست آستارا در نیمه شب ۲۰ آبان ماه ۱۴۰۲ بیش از ۶۰ قطعه پرنده سهره طلایی که توسط یک دستگاه اتوبوس به مقصد تهران برای عرضه به بازار تقاضا بارگیری شده بود با پیگیری و اخذ دستور از دادستان محترم شهرستان آستارا توقیف و به پاسگاه محیط بانی دلالت داده شد.

وی افزود: در همین ارتباط یک نفر متخلف شناسایی و با تنظیم صورت‌ جلسه و تشکیل پرونده تحویل مراجع قضایی شد.

این مقام مسئول با بیان این نکته که برخی افراد سودجو سهره طلایی را برای نگهداری در محیط زندگی و شغلی با تور صید و به عنوان پرنده زینتی به قیمت گزاف به فروش می‌رسانند از عموم مردم خواست در صورت مشاهده شکار و صید این پرنده زیبا و خوش آواز مراتب را به اداره محیط‌زیست شهرستان آستارا اطلاع دهند.

سلامی تصریح کرد: سهره طلایی پرنده‌ای از راسته گنجشک‌سانان و کمی‌کوچکتر از آن دارای منقاری مخروطی شکل و دم گاه سفید و صورتی و قرمز با بال‌های سیاه با نوار زرد رنگ است که در جنگل‌ها، دشت‌ها و اطراف سواحل و رودخانه‌ها یافت می‌شود.

احتمالا شناخته شده ترین گونه ی سهره های ایران است. آرش حبیبی آزاد، پرنده نگر با تجربه و شناخته شده ی ایران در این مطلب در ارتباط با این گونه توضیحاتی داده است. ایشان ضمن معرفی گونه، در متن به سوالاتی از جمله تفاوت نر و ماده ی سهره طلایی ، ماهیت سهره قناری و سهره ی کرمانی و تشخیص سن سهره ها پرداخته اند. پیشنهاد میکنیم پیش از خواندن این مطلب، مطالب پیشینی که میتوانند ذهن شما را بهتر آماده ی مطالعه ی این مقاله بکنند را بخوانید. از جمله ی این مطالب میتوان به (۱) همه چیز در مورد پرندگان (۲) انواع منقار پرندگان (۳) گنجشک سانان ایران (۴) سهره جنگلی و در نهایت (۵) سهره های ایران اشاره کرد.

سهره یا سهره طلایی (به انگلیسی: European Gold finch) یکی از پرندگان مورد علاقه پرنده نگران، عکاسان حیات وحش و پرنده بازان است و شاید در بین پرندگان آواز خوان وحشی بیشترین طرفدار را داشته باشند. آنچه در ادامه می آید نگاهی به مستندات پرنده نگری و پرنده بازی سنتی ایران در مورد این پرنده زیباست.

شناسایی سهره ی طلایی :

سهره با ظاهر منحصر به فرد و رنگارنگش با هیچ پرنده دیگری اشتباه نمی شود.

این پرنده بین 11 الی 13 سانتی متر طول دارد.

رنگ گرده قهوه ای بلوطی است و دمگاه روشن و دم سیاه و سفید دارد.

بال های سیاه رنگ با یک نوار روشن زرد که در نابالغین هم دیده می شود.

دو لکه تیره در روی سینه دارد.

نوار سیاه پس سر به سمت منقار با یک حاشیه سفید قطع شده

و در نهایت اطراف چشم و منقار این پرنده را پرهای قرمز روشنی پوشانیده است که البته نوار سیاه و سفید سر در برخی زیر گونه ها وجود ندارد و در نابالغین در تمام زیر گونه ها حاشیه قرمز که از منقار تا چشم را فراگرفته، و در اصطلاح پرنده بازان آبرنگ گفته می شود، دیده نمی شود.

معمولا رنگ سر شبیه رنگ پشت تنه و کمی روشن تر است.

امکان اشتباه شدن این پرنده با سایر گونه ها در بالغین به علت علائم مشخص وجود ندارد و نابالغین نیز به سهولت از طریق پرهای زرد روشن بال شناسایی می شوند.

پراکنش، زیستگاه و رفتار سهره طلایی

این پرنده در ایران بومی است. ولی گدار فصلی دارد به نحوی که تابستان ها معمولا در ییلاقات مرتفع بیشتر دیده می شود. و زمستان ها تقریبا در اکثر دشت ها و مناطق گرم تر، به جز نقاط کویری، پراکندگی دارد. سهره ها بیشتر در نقاط پردرخت زادآوری دارند. جوجه ها معمولا تا اواخر مهر ماه به همراه بالغین در دسته های بزرگی به سر می برند و پس از سرد شدن هوا به نقاط کم ارتفاع تر گدار می کنند به نحوی که در زمستان تقریبا در مناطق سرد تر سهره ای مشاهده نمی شود. شناسایی این پرنده زیبا در حال پرواز نیز از حالت خاص پرواز، پرهای زرد آتشین میانه بال ها و جنب و جوش در یک سوم بالای تاج درختان امکان پذیر است.

در گله های سهره وحشی سلسله مراتب وجود دارد و معمولا یک نر هدایت دسته را بر عهده دارد که به نر سر دسته معروف است که در بین صیادان محبوبیت ویژه ای دارد.

تفاوت نر و ماده ی سهره طلایی

تشخیص نر و ماده این پرنده یکی از چالش های پرنده نگران و پرنده بازان است. معمولا بهانه ای برای کری خواندن، در طبیعت معمولا به دلیل جنب و جوش زیاد و دایره ترس بزرگ پرندگان در ایران شناسایی نر و ماده برای پرنده نگران دشوار است. اما به هر حال کلیدهایی وجود دارد که می توان نر و ماده سهره را تشخیص داد. مهمترین و قطعی ترین علامت صداست که در جای خود مفصل شرح خواهیم داد اما علامت های ظاهری تشخیص نر و ماده از همدیگر شامل علامت های ذیل است:

آبرنگ سر:

در سهره نر آبرنگ قرمز سر تا پشت چشم می آید در حالی که در سهره ماده تا ابتدای چشم است.

فرق سر:

سهره نر فرق سر سیاه با حاشیه های مشخص دارد که در ماده پراکنده و خاکستری است.

سینه بند:

طرح سینه سهره نر مشخص تر و محدود تر است.

شناسایی سهره

طرح دم:

حاشیه های سفید و لکه های سفید پرهای دم سهره نر مشخص تر و بیشتر است.

سبیل:

دو خط تیره از انتهای سمت راست و چپ منقار به سمت چانه پرنده کشیده شده که در سهره نر سیاه رنگ و در سهره ماده خاکستری است.

سیاهی کت سهره نر وسیع تر و پررنگ تر از سهره ماده است.

تشخیص نر و ماده در نابالغین امکان ندارد. اما بعد از یکبار تولک کردن امکان شناسایی وجود دارد. روش هایی نیز در بین پرنده بازان جهت تشخیص پرنده یک بار تولک کرده از پرندگان 2 ساله و بالاتر از طریق حاشیه های سفید پرهای زرد بال و چند کلید دیگر وجود دارد که شرح آن در حوصله این گفتار نیست و بیشتر به درد پرنده فروشان می خورد. به هر حال سهره را از نظر سنی به چهار دوره:

جوجه

تولکی(یک ساله)

بالغ

سهره کهنه ( 4 یا 5 ساله و بیشتر)

تقسیم می کنند که در هر دوره پر و بال مشخصی دارد اما در طبیعت تنها می توان بالغین را از نابالغین تشخیص داد.

زادآوری سهره طلایی:

سهره ها در طبیعت، در اواخر زمستان آماده جفت گیری می شوند. این حالت در اصطلاح پرنده بازان مستی نامیده می شود. مستی سهره نر معمولا با علاماتی نظیر سفید تر شدن منقار که در فصول دیگر جلای نقره ای دارد اتفاق می افتد. علامت دیگر مستی سهره نر رقص در هنگام خواندن است که با تکان خوردن های مشخص بدن و پر بال اتفاق می افتد.

پرریزی معمولا بعد از مستی یعنی از اوایل تابستان اتفاق می افتد و تا اوایل پاییز طول می کشد تا پرها تکمیل شود. اما اولین تولک کردن سهره و تکمیل پرهای اصلی معمولا تا اوایل زمستان بطول می انجامد.

پراکندگی جهانی:

سهره تقریبا در تمامی اروپا، غرب روسیه و قفقاز و بخش هایی از خاورمیانه پراکندگی دارد، همچنین به نقاط وسیعی از آمریکا و استرالیا و نقاط زیادی از مناطق شهری دنیا معرفی شده است.

رده بندی

زیر خانواده Carduelinae از خانواده Fringillidae، یا سهره ها که بخش بزرگی از سهره ها و قناری را در بر می گیرد این پرنده زیبا را در خود جای داده است .

زیر گونه های سهره طلایی:

دو دسته مهم جمعیتی، زیر گونه های سهره را تشکیل می دهند. اجازه دهید آن را بهجمعیت های غربی (اروپا و شمال آفریقا)و جمعیت شرقی (ساکن در آسیای مرکزی و غرب روسیه)تقسیم کنیم.

از مجموع این زیر گونه ها حضور دو زیر گونه در ایران قطعی است.

Carduelis carduelis loudoni و Carduelis carduelis caniceps و حضور Carduelis carduelis paropanisi با توجه به رکورد مستمر درکشورهای همسایه ایران نظیر افغانستان و قزاقستان بخصوص در زمستان های سرد در شمال و شرق خراسان و ترکمن محتمل است. اجازه دهید زیر گونه غربی که در مناطق غربی و شمال غربی، از جمله تهران تا ییلاقات سمنان، مشاهده می شود را از این پس مطابق سلیقه پرنده بازان “سهره” و زیر گونه شرقی، که در شرق و جنوب تا غرب فارس، مشاهده می شود را سهره کرمانی بنامیم./همشهری آنلاین