همسان سازی حقوق بازنشستگان | همسان سازی حقوق بازنشستگان مرداد ماه
خبر خوش مجلسی ها برای بازنشستگان: حقوق بازنشستگان با اجرایی شدن همسان سازی دو برابر خواهد شد!! | مهلت دقیق واریزی حقوق بازنشستگان در مرداد ماه!
همسانسازی حقوق بازنشستگان یک مسئله مهم در بسیاری از کشورها، از جمله ایران، است. این مفهوم به تعادل دادن و هماهنگ کردن حقوق بازنشستگان در سطح مختلف و در طول زمان اشاره دارد. هدف اصلی همسانسازی حقوق بازنشستگان، ایجاد عدالت و برابری در پرداخت حقوق آنها است.در ایران، تلاشهایی برای همسانسازی حقوق بازنشستگان در سالهای اخیر صورت گرفته است. در چارچوب این برنامه، تلاش برای برابر کردن نرخ رشد حقوق بازنشستگان با نرخ تورم و نیز تعیین معیارهای منصفانه و مستحکم برای محاسبه حقوق بازنشستگان مطرح شده است.با این حال، همسانسازی حقوق بازنشستگان در عمل میتواند با چالشها و محدودیتهایی همراه باشد. به طور کلی، همسانسازی حقوق بازنشستگان یک فرایند پیچیده است که نیازمند برنامهریزی دقیق، تأمین منابع مالی مناسب و هماهنگی بین مختلف نهادها و سازمانها است.
دولت در متنی که از لایحه برنامه هفتم توسعه منتشر شده مقرر کرده بود که مبنای محاسبه حقوق بازنشستگان همه صندوقهای بازنشستگی از دو سال پایانی به پنج سال افزایش یابد. بر اساس بند ژ فصل پنجم این لایحه که به صندوقهای بازنشستگی پرداخته است، قرار بود میزان مستمری بازنشستگی در تمامی صندوقها و سازمانهای بازنشستگی از سال اول برنامه عبارت باشد از یک سیام متوسط حقوق یا دستمزد ماهیانه مشمول کسور فرد در پنج سال آخر بیمهپردازی، ضرب در سنوات پرداخت حق بیمه، مشروط بر آن که از سیوپنج سیام متوسط مذکور بیشتر نباشد. معادل یکدوم مجموع درصد افزایش ضریب سالانه حقوق یا دستمزد طی سه سال آخر تیز به حقوق یا مستمری محاسبهشده فوق اضافه میشد.
این تغییر، نگرانیهایی را در میان کارگران ایجاد کرد و در نهایت نمایندگان عضو کمیسیون تلفیق مجلس را به حذف آن دادند. نمایندگان این فرمول را مغایر همسانسازی حقوق بازنشستگان دانستند. اما دولت چرا چنین تصمیمی گرفته بود؟
تخلفات دستمزدی و آسیب به صندوقهای بازنشستگی و کارگران
حسن صادقی، رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری فرمول فعلی را که بر مبنای دستمزد دو سال پایانی بازنشستگان قرار دارد، نادرست و زمینهساز برخی تخلفات میداند.
او به تجارتنیوز میگوید: فرمول فعلی باعث شده است که یک سو بیمهپردازیها بر مبنای ارقام واقعی دستمزد افراد نباشد. از سوی دیگر در سالهای پایانی اشغال، بعضی افراد که با قانون آشنایی دارند، با کارفرمایان خود هماهنگ میکنند تا دستمرد بالاتری برای آنها به سازمان تامین اجتماعی اعلام کنند.
به گفته صادقی، در واقع گارگاهها برای برخی بیمهپردازان، 28 سال حداقل یا زیر حداقل حقوق رد میکنند اما در دو سال آخر سقف دستمزد به نام این افراد اعلام میشود؛ در نتیجه رقم مستمری بازنشستگی آنها بالا میرود. این موضوع به ضرر صندوقها و صاحبان واقعی آنها یعنی کارگران است.
این فعال کارگری ادامه میدهد: در مقابل، برخی کارگران از قانون فعلی ضرر میکنند. برای مثال بعضی افراد در طول دوره بیمهپردازی دستمزدهایی بالاتر از حداقل دریافت کردهاند اما در دو یا چند سال پایانی به دلیل تعطیلی کارگاه خود تحت پوشش بیمه بیکاری قرار میگیرند و حداقل دستمزد را دریافت میکنند. در نتیجه محاسبه مستمری بر اساس دستمرد دو سال پایانی، به این گروه از کارگران اجحاف میشود.
دستمزد کل سالهای بیمهپردازی مبنای محاسبه باشد
صادقی البته تاکید میکند که حتی اگر دستمزد پنج سال پایانی در نظر گرفته شود، چنین تخلفات و اجحافهایی میتواند وجود داشته باشد، به همین دلیل بهتر است سازمان تامین اجتماعی کل دوران بیمهپردازی را در نظر بگیرد.
او توضیح میدهد: اگر حقوق دریافتی افراد در همه سالهای اشتغال مبنای محاسبه قرار گیرد، احتمال اینکه مستمری آنها بیشتر از حداقل دستمزد باشد، افزایش مییابد؛ چرا که حقوق کارگران معمولا در سالهای متمادی روند ثابتی ندارد و صعودی است.
این فعال کارگری میگوید: در چنین شرایطی هم سازمان تامین اجتماعی از تخلفات ضرر نمیکند و هم در حق برخی کارگران که در بیشتر سالهای اشتغال خود متوسطبگیر بودند اما به دلیلی در دو سال پایانی حداقل دستمزد را دریافت کردهاند، اجحاف نمیشود.