قتل دو کودک به دست پدر سنگدل | اعتراف پدر شیطان صفت به جنایت هولناک

پایگاه خبری تحلیلی پیشنهاد ویژه :

مرد 32 ساله ای که دو فرزند خردسالش را به طرز دلخراشی به قتل رسانده و اجساد آنان را دفن کرده بود، پس از گذشت دو سال از این جنایت تکان دهنده، لب به اعتراف گشود و راز قتل فجیع فرزندانش را فاش کرد.

طولی نکشید که با توجه به اهمیت و حساسیت موضوع و صدور دستورات ویژه ای از سوی قاضی دکتر صادق صفری، نیروهای شهرداری و آتش نشانی وارد عمل شدند و به گودبرداری در منطقه گسترده ای از محل مذکور پرداختند چرا که بعد از گذشت حدود 2 سال از این جنایت تکان دهنده، متهم به قتل محل دقیق دفن اجساد را به خاطر تغییر و تحولات منطقه به یاد نداشت. گزارش خراسان حاکی است، پس از ساعتی جست وجو و کندوکاو بالاخره بقایای اجساد قربانیان این جنایت که دختری 7 ساله به نام فاطمه و پسر 4 ساله ای به نام امیرحسین بود از لابه لای خاک های سرد بیابان بیرون کشیده شد.

دقایقی بعد با انتقال دو متهم این پرونده جنایی به پلیس آگاهی، تحقیقات گسترده با راهنمایی و نظارت قاضی شعبه 208 دادسرای عمومی و انقلاب زیر نظر سرهنگ مهدی سلطانیان (رئیس اداره جنایی آگاهی) آغاز شد.

گزارش خراسان حاکی است، در حالی که ماجرای این جنایت به اختلافات خانوادگی یک زوج جوان در شمال کشور گره خورده بود، سرهنگ ولی نجفی (رئیس دایره قتل عمد) واکاوی و کنکاش های این پرونده را در کنار گروه اعزامی کارآگاهان استان گیلان به 5 سال قبل کشاند چرا که اختلافات زوج جوان از آن سال ها شدت گرفته بود به همین دلیل متهم 32 ساله که در حضور قاضی صفری قتل دو کودک بی گناه را شرح می داد درباره این جنایت وحشتناک گفت: من و همسرم زندگی مشترکمان را در شهرستان لنگرود آغاز کردیم اما مدتی بعد اختلافات خانوادگی ما آغاز شد به طوری که هیچ تفاهم اخلاقی با یکدیگر نداشتیم تا این که بالاخره من نتوانستم این شرایط را تحمل کنم و در سال 95 با رها کردن همسر و دو فرزندم به مشهد آمدم ولی همسرم که راه دادگاه و کلانتری را در پیش گرفته بود، در نهایت موفق شد به طور غیابی حکم طلاق بگیرد.

سال 97 بود که با من تماس گرفت و گفت قصد ازدواج با مرد دیگری را دارد و سپس از من خواست فرزندانم را از او تحویل بگیرم. من هم به لنگرود رفتم و فرزندانم را با خودم به مشهد آوردم اما در این جا هیچ جا و مکانی برای زندگی نداشتم مدتی را در مسافرخانه ها و اماکن تفریحی و زیارتی سرگردان بودم و نمی توانستم از دو کودک خردسالم نگهداری کنم چرا که آن زمان پسرم 5 یا 6 ماه بیشتر نداشت و دخترم نیز کودکی خردسال بود که  خودش را کثیف می کرد و با لحن زشتی با من حرف می زد. با هر بدبختی بود مدتی آن ها را تحمل کردم اما وقتی علت رفتارها و گفتار ناشایست را از دخترم پرسیدم به من گفت که مادرم از من خواسته است تا تو را اذیت کنم! این بود که مدام فرزندانم گریه می کردند و مرا در تنگناهای رفتاری قرار می دادند.

برای آن که آن ها را ادب کنم یک بار آب جوش روی دخترم ریختم و دو بار هم طنابی را دور گردنش حلقه زدم تا او را بترسانم اما رفتارهای او اصلاح نشد تا این که بالاخره در شهریور سال 98 دوباره طناب را به گردن او انداختم ولی این بار محکم کشیدم که دیگر حرکتی نکرد. در این هنگام با یکی از دوستانم که اهل لنگرود بود ولی در مشهد زندگی می کرد تماس گرفتم و او را به بهانه نقص فنی موتورسیکلت به خانه کشاندم او قصد داشت مرا متقاعد کند که خودم را معرفی کنم ولی من از او خواستم در دفن جسد دخترم مرا یاری دهد او هم در بیابان دخترم را در حالی دفن کرد که پسر کوچکم در آغوش من بود و همه این صحنه ها را می دید چند ماه بعد در اسفند همان سال زمانی که پسرم مدام می گفت تو خواهرم را زیر خاک کردی! من خیلی عصبانی شدم.

او آن زمان 4 سال بیشتر نداشت ولی خیلی مرا تهدید می کرد که موضوع را به مادرش می گوید. به همین دلیل در همان حالت عصبانیت لگدی به شکمش کوبیدم که سرش به سنگ حاشیه منزل خورد و دیگر حالت طبیعی نداشت . از آن روز به بعد دیگر به تلفن هایم پاسخ نمی دادم اما همسرم که قصد گفت وگوی تلفنی با فرزندانش را داشت، این ماجرا را از طریق دادگستری گیلان پیگیری کرد و کارآگاهان متوجه شدند که من در مشهد ساکن هستم چرا که همسرم تا آن زمان تصور می کرد من در یکی از شهرهای شمال کشور به زندگی با فرزندانم ادامه می دهم.

به گزارش اختصاصی خراسان، متهم این پرونده جنایی در ادامه اعترافات تکان دهنده اش افزود: بعد از حدود 2 یا 3 هفته که هر روز پسرم دچار تشنج می شد  یا می گفت سرم درد می کند، بالاخره فوت کرد و من باز هم با همان شیوه قبلی و با کمک دوستم، جسد او را نیز در کنار خواهرش دفن کردم تا این که با پیگیری های پلیس دستگیر شدم.بنا بر گزارش خراسان، تحقیقات بیشتر درباره زوایای پنهان این پرونده جنایی هولناک در حالی با صدور دستورات محرمانه قاضی دکتر صفری ادامه دارد که گروهی از افسران ورزیده آگاهی به سرپرستی سروان منفرد، به ریشه یابی این ماجرا پرداختند.