سوءاستفاده رسول خادم و بی بی سی از نام بزرگ جهان پهلوان تختی! | تغییر نام ورزشگاه تختی خبری تاسف بار برای جامعه ورزشی
بی‌بی‌سی فارسی در روزهای اخیر چند خبر از تغییر نام ورزشگاه تختی خرم‌آباد به لرآرنا منتشر و سعی کرده به صورت حرفه‌ای به آن جهت دهی دهد، در حالی که اصل خبر از اساس کذب بوده و معلوم نیست منبع این رسانه انگلیسی کجاست؟!
هواداران خیبر خرم‌آباد هفته گذشته پس از مدت‌ها انتظار خبری خوش از ورزشگاه جدید این تیم شنیدند. بنا بر توافق صورت گرفته قرار است ورزشگاه جدید و ۱۵ هزار نفری خرم‌آباد که پس از ۱۵ سال انتظار در حال تکمیل شدن است طی قراردادی در اختیار باشگاه خیبر قرار گیرد تا این تیم از فصل آینده بتواند از آن استفاده کند.
مالک باشگاه خیبر لرتباران نیز پس از این واگذاری اعلام کرد نام ورزشگاه جدید ۱۵ هزار نفری خرم‌آباد را «لر آرنا» خواهند گذاشت که این نام گذاری نیز مورد توجه و استقبال فوتبال دوستان قرار گرفت.
در حالی که این خبر کاملا واضح و روشن بود اما شبکه انگلیسی بی‌بی‌سی فارسی در اقدامی عجیب خبری تحریف شده روی خروجی خود منتشر و اعلام کرد نام ورزشگاه «تختی خرم‌آباد» که در مرکز شهر قرار دارد به «لر آرنا» تغییر می‌کند.
در حالی که بسیاری از مخاطبان فضای مجازی به این خبر نادرست بی‌بی‌سی نشان داده و بار دیگر بر غیراستناد اخبار این رسانه اشاره کردند، در اتفاقی عجیب‌تر رسول خادم نیز با اشاره به خبر نادرست و تحریف شده بی‌بی‌سی به تغییر نام ورزشگاه تختی خرم‌آباد به لر آرنا واکنش نشان داد و از این اتفاق ابراز نگرانی و تأسف کرد!
این اتفاقات در حالی رخ داده که از همان ابتدا روشن و واضح بود نام ورزشگاه تازه احداث شده خرم‌آباد قرار است لر آرنا باشد و این هیچ ربطی به ورزشگاه قدیمی تختی خرم‌آباد ندارد. موضوعی که بسیاری رسانه‌های داخلی به طور واضح و بدون اینکه نامی از ورزشگاه تختی باشد آن را منعکس کرده بودند.
با گذشت چند روز از انتشار خبر غیرواقعی توسط بی‌بی‌سی و واکنش عجیب رسول خادم که هر دو با واکنش منفی مخاطبان همراه بود بی‌بی‌سی فارسی این بار با انتشار تحلیلی در ارتباط با تغییر نام ورزشگاه نشان داد از ابتدا بدنبال جریان‌سازی منفی با انتشار یک خبر غیرواقعی و دروغین بوده و در واقع هدف اصلی این رسانه چیز دیگری بوده است.
واقعیت این است این رسانه با انتشار یک خبر دروغین روی یکی از موضوعات مورد توجه مردم دست گذاشت تا به صورت غیر مستقیم حس بدبینی و تنفر در مخاطب ایجاد کند. و این بار سواستفاده نام بزرگ جهان پهلوان تختی!
باری، این رسانه با پافشاری بر جریان سازی با کمک یک خبر تحریف شده و دروغین روی دیگری از جنگ رسانه ای علیه نظام و ملت ایران را نشان داد تا ثابت کند هدفش چیزی غیر از اطلاع رسانی است و در حقیقت با سیاه نمایی و دروغ ذهن مخاطب را هدف گرفته است!
رسول خادم و تختی و نام ورزشگاه‌ها
این روزها رسول خادم زیاد با تختی مقایسه می‌شود. شاید همین مقایسه موجب شده رسول نسبت به نام تختی از یکی دو ورزشگاه کشور واکنش نشان دهد. ولی واقعیت این است که ما هنوز بیش از حد "ورزشگاه تختی" داریم.
هومان دوراندیش - پس از صعود تیم خیبر خرم‌آباد به لیگ برتر فوتبال ایران، مالک این باشگاه اعلام کرد «ان‌شاءالله ورزشگاه شهر خرم‌آباد را هم "لر آرنا" نام‌گذاری می‌کنیم چون که این ورزشگاه متعلق به قوم لر است.»
این ورزشگاه، تنها ورزشگاه فوتبال در شهر خرم‌آباد است که در سال 1339 احداث شده و در سال 1391 پس از اتمام بازسازی، با عنوان ورزشگاه تختی راه‌اندازی شده.
تغییر احتمالی نام این ورزشگاه، با انتقاد رسول خادم مواجه شده؛ انتقادی که بوی توطئه‌اندیشی می‌دهد؛ چراکه رسول نوشته است: «برداشتن تدرجی نام پهلوان غلامرضا تختی، پهلوان بزرگ تاریخ معاصر ایران زمین از سر درب ورزشگاه اتفاقی نیست...!»
در واقع رسول خادم می‌خواهد بگوید کسانی در رده های تصمیم گیری، در پی حذف نام تختی هستند. اما چرا؟ حذف نام تختی چه سودی برای آنان دارد؟ برعکس، به نظر می‌رسد در شرایط کنونی که تمرکز تبلیغات بر نفی رژیم گذشته است تختی بیشتر هم به کار آید.
غلامرضا تختی، سال‌های سال، از نمادهای مشروعیت‌زدایی از رژیم شاه در افکار عمومی جامعۀ ایران بوده. اینکه رژیم شاه به او جفا کرده بود یا نه، بحث دیگری است؛ مهم این است که در "قصۀ تختی"، که چند دهه دهان به دهان نقل می‌شد، نقش منفی از آنِ شاه بود. تختی آدم خوب قصه بود و شاه آدم بد داستان.
این قصه را اکثر کودکان ایرانی دست کم به مدت چهار دهه پس از مرگ تختی، از زبان پدر و مادرشان شنیده‌اند که رژیم شاه به تختی ظلم کرد و نهایتا هم ساواک او را کشت، چون که تختی مخالف رژیم بود و آدمِ شاه نبود و چنین و چنان.
یعنی حتی پس از سرنگونی خاندان پهلوی از تخت بخت، قصۀ تختی در خدمت مشروعیت‌زدایی از رژیم شاه بود. حکومتی که با انقلاب سرنگون می‌شود، قاعدتا مشروعیتش را از دست داده. ولی برخی داستان‌ها و روایت‌ها چنانند که مشروعیت آن حکومت را نزد آیندگان نیز از بین می‌برند.
در بین داستان‌هایی که برای بی‌آبرو کردن رژیم گذشته ساخته شده بود، داستان‌هایی نظیر قتل جلال آل احمد و صمد بهرنگی و دکتر شریعتی به دست عوامل رژیم، قطعا قصۀ قتل تختی به دست ساواک از همه موثرتر بود.
اگرچه امروزه معلوم شده تختی را نکشتند و خودش ترجیح داده بود به زندگی‌اش پایان دهد، ولی به هر حال روابط نه چندان حسنۀ مقامات رده‌پایین‌تر رژیم شاه با تختی، جای انکار ندارد. اینکه محبوب‌ترین ورزشکار تاریخ ایران جزو طرفداران سیاسی رژیم شاه نبود و حکومت هم در یکسال پایانی عمرش او را به سالن‌های کشتی راه نمی‌داد، قطعی است.
بنابراین چه دلیلی دارد اکنون کسانی در پی حذف نام تختی باشند؟
اینکه با طنینی سیاسی در سخن‌مان، بگوییم عده‌ای در پی حذف نام تختی هستند ولی نگوییم که این عده کیستند و اساسا چه انگیزه‌ای برای حذف نام تختی می‌توانند داشته باشند، دمیدن در تنور توطئه‌اندیشی است.
سخنان توطئه‌اندیشانه هم غالبا سخنانی غیرمسئولانه‌اند. یعنی توطئه‌اندیش از عهدۀ پاسخ‌گویی و تبیین و توجیه ادعایش برنمی‌آید. در نتیجه چنان حرف می‌زند که انگار حرفی نزده؛ چراکه ادعاهای برخاسته از توطئه‌اندیشی، اساسا محکمه‌پسند نیستند. و هر سخنی که محکمه‌پسند نباشد، در درستی و عادلانه بودنش باید تردید کرد.
با این حال رسول خادم به یک معنا درست می‌گوید. یعنی عده‌ای واقعا در پی حذف نام تختی از ورزشگاه‌ها هستند. این تحول دلایلی هم دارد. نخست اینکه، نشاندن نام تختی بر سردرِ ورزشگاه‌های فوتبال، توجیهی ندارد. ورزشگاه تختی تبریز، ورزشگاه تختی اهواز، ورزشگاه تختی تهران، ورزشگاه تختی مشهد، ورزشگاه تختی خرم‌آباد، ورزشگاه تختی کجا!
چه دلیلی دارد این همه ورزشگاه فوتبال در این کشور، به نام یک کشتی‌گیر باشد؟ مگر در بین فوتبالیست‌های ایران، کسی آدم‌حسابی یا محبوب نبوده که بعضی از این ورزشگاه‌ها را به نام آن‌ها بزنیم؟ چه اشکالی دارد به نام پرویز قلیچ‌خانی و ناصر حجازی و سیروس قایقران و ... باشد؟
دوم اینکه، امروزه تختی در جامعۀ ایران محبوبیت سابق را ندارد. شاید چون نادرستی قصۀ مرگش معلوم شده یا به شدت زیر سوال رفته. شاید هم چون بسیاری به این نکته اندیشیده‌اند که خودکشیِ مردی که یک فرزند چهارماهه دارد، رفتاری غیرمسئولانه بوده است.
شاید هم چون زمانه عوض شده و نسل‌های جدیدتر از راه رسیده‌اند و طبیعتا این نوخاستگان قهرمانان خودشان را دارند و اشتیاق چندانی به قهرمان پدرها و پدربزرگ‌هایشان ندارند. یعنی خصومت و نفرتی در کار نیست؛ فقط عشق ورزیدن به تختی بلاموضوع شده و تختی امروزه بیشتر یک قهرمان محترم است تا محبوب.
اما نکتۀ مهم‌تر بی‌توجهی رسول خادم به مردم لرستان است. چه اشکالی دارد یک ورزشگاه در این کشور به نام قوم لر باشد؟ این همه جوک برای قوم لر ساخته شده و هیچ یک از ما اعتراضی نکرده‌ایم. حالا که ممکن است یک ورزشگاه به نام قوم لر شود، اعتراض کنیم؟ چنین اعتراضی منصفانه نیست.
این روزها البته رسول خادم زیاد با تختی مقایسه می‌شود. شاید همین مقایسه موجب شده رسول نسبت به حذف نام تختی از یکی دو ورزشگاه کشور واکنش نشان دهد. ولی واقعیت این است که ما هنوز بیش از حد "ورزشگاه تختی" داریم. در کجای دنیا نام یک قهرمان کشتی را بر بسیاری از ورزشگاه‌های فوتبال نهاده‌اند؟
آیا در روسیه چنین کرده اند؟ ورزشگاه فوتبال در روسیه قاعدتا باید به نام یاشین باشد نه مدوید. اینکه بگوییم تختی با مدوید فرق دارد، توجیه‌گر افراطی که در نهادن نام تختی بر ورزشگاه‌های این کشور صورت گرفته، نیست
وقتی نام بزرگی را بر همه جا یا بر بسی جاها می‌نهند، نقض غرض پیش می‌آید. یعنی همین افراط هم علتی است که در کنار سایر علل، نظیر بازخوانی تاریخ و گردش روزگار، به افول بلندا و آوازۀ آن نام می‌انجامد. آری آن نام دمِ دستی و کم‌اهمیت می‌شود و مردم هم به تدریج ترجیح می‌دهند ورزشگاه شهرشان مزین باشد به نامی نامکرر و مربوط البته. /همشهری
